مکزیک، کشور شکلات و فلفل چیلی - مجله سرگرمی

به مکزیک می رویم؛ به اقلیم محصور در میان اقیانوس آرام و دریای کارائیب؛ به سواحل شن های سپید و آب های زلال، حوضچه های طبیعی، کوه ها، آتش فشان ها و زمینی که قلبی از نقره دارد. سرزمینی که گوشه و کنارش پر است از معابد و اهرام به جا مانده از تمدن های کهن؛ خانه بزرگ ترین اهرام جهان، حتی بلندتر از اهرام مصر.

مکزیک مهد تمدن های چندهزار ساله اقوام مایا و ازتک است، پیش از آن که در قرن شانزدهم میلادی به استعمار اسپانیا دربیاید. همان وقتی که بخش عظیمی از تاریخش، به ویژه امپراطوری ازتک، به دست اسپانیایی ها نابود شد. امپراطوری ازتک در مکزیکوسیتی فعلی (پایتخت مکزیک) مستقر بوده است. هرچند مکزیک پس از حدود سیصد سال، توانست استقلال خود را به دست بیاورد، اما در دوره استعمار، بی اندازه از زبان و فرهنگ اسپانیایی وام گرفت و مکزیک امروزی به دنیا آمد؛ آمیزه ای از چند فرهنگ غنی، بخشی از قاره اروپا و بخش دیگر از فرهنگ بومی امریکا. نژاد مردمان مکزیک، ترکیبی است از تیره سرخ پوستان آمریکای شمالی و سفیدپوستان اسپانیایی. و اسپانیولی، زبان رسمی کشور است؛ از همین رو این سرزمین پهناور و پرجمعیت، محل سکونت حدود یک سوم اسپانیولی زبان های جهانست.

اگر گذرتان به مرکز شهر مکزیکوسیتی بیفتند، از دیدن آن همه رنگ در بازارهای محلی و صنایع دستی پرنقش و نگار به وجد می آیید. موسیقی شاد که همه جا طنین انداخته و رنگ و بوی غذاهای خیابانی، مردم محلی را برای صرف وعده ای ارزان، اما لذیذ به بازار می کشاند. درواقع مکزیک به سبب غذاهای پر رنگ و لعابش شهرتی جهانی دارد. تاکو که یکی از رایج ترین غذاهای مردم آن مرز و بوم است، همچون دیگر غذاهای مکزیکی که به همراه چاشنی ها و سس های تندِ تهیه شده از چیلی های گوناگون، به همه جای جهان صادر شده است.

از چورو هم نمی توان گذشت. چورو نوعی پیراشکی سنتی رایج و محبوب مکزیک است. ذرت مکزیکی هم که در کشور ما رواج پیدا نموده، نمونه کمی ایرانی شده ذرت مکزیکی است که حقیقتاً دست کمی ندارد از ذرت گرمی که دست فروش ها در مکزیک به همراه آبلیمو، پنیر مکزیکی، سس مایونز و البته فلفل چیلی به دست مشتری می دهند.

به مکزیک می رویم؛ به زادگاه نقاشانی چون دیه گو ریورا و فریدا کالوا و نویسندگانی چون کارلوس فوئنتس و اکتاویو پاز. به سرزمینی می رویم که تاریخ معاصر آن با نام مبارزانی چون امیلیانو زاپاتا گره خورده است. برای شناختن قومی که همان قدر رنج دوران را می توان در چهره شان دید، مهربانی و یک دلی شان هم پدیدار است. به رغم تنگ دستی و سادگی، خوشبخت و راضی به نظر می رسند. و آن وقت که سرِ صحبت با مردم کوچه و بازار باز می گردد و از هر دری سخنی به میان می آید، روح و بینش عمیقی هم می توان در آن ها سراغ گرفت که خاصیت جغرافیا، تاریخ، و فرهنگی است که در آن رشد نموده اند.

مکزیک را باید دید. به خاطر غذاها و رنگ ها؛ به خاطر طبیعت زیبایش؛ به خاطر هنر و فرهنگ غنی آن و به خاطر دیدار مردمانی که از صمیمیت، چیزی کم از دوستان دیرین ندارند. مردمی که انگار می شناسیمشان؛ باهاشان خویشاوندی داریم؛ آشنایند و انگار عمری است باهاشان زندگی نموده ایم...

dorezamin.ir: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله گردشگری

namasho.com: نماشو: آگهی رایگان، رپورتاژ خبری، طراحی سایت، سئو و بهینه سازی وبسایت